Monero (XMR) jest jedną z bardziej popularnych kryptowalut na rynku. Pewną zasługą jest zapewne to, że jest to waluta zorientowana na całkowitą prywatność użytkowników oraz poufność wszystkich transakcji dla uniemożliwienia powiązania ich z konkretnym użytkownikiem.
Czym jest i jak działa Monero?
Kryptowaluta zadebiutowała w 2014 roku jako pieniądz cyfrowy stworzony przy wykorzystaniu blockchain oraz działający w ramach łańcucha bloków. Te ostatnie są publicznymi rejestrami, w których widoczne są wszystkie transakcje i działania użytkowników. Jeśli chodzi o łańcuch przypisany Monero, jest on zorganizowany w taki sposób, aby całkowicie utajnić dane użytkowników poprzez ukrycie ich adresów. W trakcie dokonywania transakcji nie jest więc możliwe sprawdzić tożsamości osób przesyłających pieniądze, jej odbiorców ani przesyłanej kwoty.
Kopanie XMR odbywa się na zupełnie innych warunkach – jest egalitarne, co oznacza, że wszyscy ludzie są równi i powinno im się udostępnić takie same możliwości. Zasada ta wyjaśnia między innymi fakt, dlaczego twórcy Monero nie przypisali sobie wszystkich zasług stworzenia tej kryptowaluty, zauważając, że liczyli na wkład i osiągnięcia swojej społeczności. To ta ostatnia miała przyczynić się do rozwoju Monero. Biorąc powyższe pod uwagę, nie dziwi zatem, że kopiący XMR otrzymują za tę czynność wynagrodzenie. Płatność ta pozwala na wydobywanie indywidualne lub zbiorowe. Cały proces możliwy jest za pomocą dowolnego komputera oraz systemu operacyjnego bez potrzeby instalowania specjalnego oprogramowania.
Zwiększenie prywatności
Osiągnięcie najwyższego stopnia poufności było możliwe dzięki wykorzystaniu takich narzędzi jak podpisy pierścieniowe oraz ukryte adresy. Pierwsze z nich pozwalają użytkownikowi wysyłającemu kryptowalutę na zachowanie anonimowości wobec innych użytkowników grupy. Są to zatem podpisy cyfrowe, których zadaniem jest ukrycie danych osoby podpisującej transakcje. Dla ich wygenerowania Monero wykorzystuje kombinacje kluczy z kont nadawcy i kojarzy je z innymi kluczami publicznymi, pozostającymi częścią łańcucha bloków. Dzięki temu podpis pierścieniowy staje się unikalny i prywatny, a to z kolei sprawia, że nie można odkryć tożsamości nadawcy, ani określić, który z kluczy został użyty do złożenia podpisu. Z kolei ukryte adresy zapewniają dodatkowy stopień zachowania prywatności. Generuje się je losowo dla każdej transakcji, która ma nazwę odbiorcy po to, aby ukryć jego dane oraz prawdziwy adres.
Różnice pomiędzy Bitcoin a Monero
Bitcoin zachowuje prywatność użytkowników poprzez nadawanie transakcjom tak zwanych pseudonazw. Powstają one poprzez połączenie przypadkowo wylosowanych liter i cyfr. Jednak wszystkie adresy oraz transakcje są rejestrowane w bloku Bitcoina, dzięki czemu każdy użytkownik może je odczytać. Dodatkowo można zweryfikować wspomniane już wcześniej pseudonazwy – sprzedaż lub kupno da się powiązać z jednym adresem.
Monero jest bardziej zamienne niż Bitcoin. Oznacza to, że dwie jednostki XMR mogą zostać wzajemnie wymienione i nie będzie pomiędzy nimi różnicy. Dla porównania: dwie sztabki złota mogą mieć taką samą wartość, jednak nie mogą zostać wymienione lub zastąpione chociażby dlatego, że mają numery seryjne. Podobnie rzecz ma się z jednostkami Bitcoin.
